Συνοπτική περίληψη το βιβλίου:
Η Λία Μίλθορπ είναι πιο αποφασισμένη από ποτέ να δώσει ένα τέλος στην προφητεία που διχάζει την οικογένειά της εδώ και γενιές. Ενώ ο χρόνος μειώνεται, η Λία ξεκινάει ένα ταξίδι για να εντοπίσει τα χαμένα κομμάτια της προφητείας, που είναι απαραίτητα για να κλείσουν την Πύλη, και να πείσει την αδελφή της, την Άλις, να βοηθήσει –διαφορετικά, θα χρειαστεί να ρισκάρει τη ζωή της για να την κλείσει μόνη της.
Η Λία έχει τον Ντιμίτρι στο πλευρό της, όμως η Άλις έχει τον Τζέιμς, τον άντρα που κάποτε αγαπούσε τη Λία –και ίσως να την αγαπά ακόμη. Ο Τζέιμς δεν γνωρίζει την αλήθεια για καμία από τις δύο αδελφές ούτε για την προφητεία που τις διχάζει. Και η Άλις επιθυμεί έτσι να παραμείνουν τα πράγματα.
Υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν πρέπει να μοιράζονται οι αδελφές μεταξύ τους. Και κάποια μυστικά που μπορούν να καταστρέψουν και τις δύο.
Προσωπική άποψη:
Χρειάστηκε κάτι λιγότερο από ένα χρόνο προκειμένου το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας, "Η Προφητεία Των Αδελφών" να φτάσει στα χέρια του αναγνωστικού κοινού. Αν μου ζητούσαν να πω μία και μοναδική φράση όσον αφορά το βιβλίο, θα έλεγα απλά ότι άξιζε η αναμονή και μάλιστα με το παραπάνω. Αν η συγγραφέας κατάφερε με το πρώτο της βιβλίο να με βάλει σε ένα νέο, εδουρδιανό, σκοτεινό και γοτθικό κόσμο και με το δεύτερο να με καθηλώσει αφήνοντάς με ξέπνοη, τότε με το τρίτο και τελευταίο της σειράς κατάφερε πραγματικά να κλέψει τις εντυπώσεις και αυτό γιατί, δεν αφηγείται απλά μα γοητευτική, μυστικιστική ιστορία αλλά, ο τρόπος με τον οποίο το κάνει σε ταξιδεύει, σε παρασύρει σε κάθε σελίδα και σε κάνει ένα με κάθε κομμάτι της αλλά και με κάθε χαρακτήρα μέσα σε αυτό. Είναι μια ιστορία με την οποία δένεσαι και που ενώ αποζητάς την λύτρωση από την άλλη, εύχεσαι να καθυστερήσει λίγο ακόμα.
Η Λία πρέπει να βρει το τελευταίο κλειδί αλλά και να ερμηνεύσει τα τελευταία κομμάτια της Προφητείας. Μπορεί να γνωρίζει τι πρέπει να κάνει προκειμένου ο Σαμαήλ να μην εισχωρήσει στον ανθρώπινο κόσμο, καταστρέφοντας τα πάντα και βυθίζοντάς τον στο σκοτάδι όμως, η γενική άποψη των πραγμάτων δεν συγκρίνεται με την ουσιαστική και αυτό που χρειάζονται στην προκειμένη περίπτωση είναι, προσοχή στην κάθε λεπτομέρεια γιατί το πιο μικρό λάθος μπορεί να στοιχίσει ακριβά, για όλους τους. Το σκοτάδι φαίνεται να την πλησιάζει περισσότερο από κάθε άλλη φορά και όσο πιο κοντά φτάνει στον τελικό προορισμό, τόσο περισσότερο αγωνιά και αμφισβητεί τους πάντα και τα πάντα γύρω της, κυριευμένη από φόβο και καχυποψία. Προσπαθεί να πάει κόντρα σε όλες τις σκοτεινές σκέψεις, να εναντιωθεί και να μην αφεθεί να παρασυρθεί σε ένα καθήκον που μοιάζει όλο και πιο ελκυστικό και λυτρωτικό αλλά και στα όνειρα που την βαραίνουν, πράγμα που δεν είναι πάντα εφικτό
Η Λία και η Άλις επέστρεψαν, έτοιμες να κάνουν τις τελευταίες κινήσεις τους σε ένα παιχνίδι που ο νικητής θα κριθεί στις λεπτομέρειες οι οποίες, είτε μικρές, είτε μεγάλες, είναι εξίσου σημαντικές. Όλα είναι αμφίρροπα και οι δύο αδελφές θα πρέπει στην τελική μάχη, είτε να ακολουθήσουν το πεπρωμένο που άθελά τους, και από μια ατυχία της στιγμής που εναντιώθηκε στη μοίρα, κληρονόμησαν, αφήνοντας την διαμάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό να μαίνεται για αιώνες ακόμα ή, να συσπειρωθούν προκειμένου το καθήκον που βαραίνει τις αδελφές να σβήσει και πάνω απ' όλα, να σώσουν τον κόσμο τους και όσους αγαπάνε. Και εκεί ακριβώς βρίσκεται το πραγματικό κλειδί της ιστορίας. Στην αγάπη! Αυτή είναι που κατευθύνει τα πάντα οδηγώντας τα στην τελευταία μάχη. Η αγάπη της Λία για τους φίλους της και τον Ντιμίτρι είναι πιο ισχυρή από την αγάπη για την ίδια της την ζωή, καθιστώντας την πρόθυμη να την θυσιάσει προκειμένου να τους προστατέψει και παράλληλα, να μην απογοητεύσει όσους ήδη θυσιάστηκαν σε αυτή τη μάχη. Το ζητούμενο είναι αν η Άλις μπορεί να αισθανθεί αγάπη και αν ναι, αν είναι τόσο δυνατή ώστε να σβήσει μέσα της την φλόγα της απογοήτευσης που την κατευθύνει οδηγώντας την σε σκοτεινά μονοπάτια.
Η σειρά της Zink είναι αναμφίβολα πλούσια σε συναισθήματα ωστόσο, το τρίτο μέρος είναι ολοκληρωτικά παραδομένο σε αυτά. Με μοναδικό τρόπο η συγγραφέας μας κάνει να αισθανθούμε ζωτικό κομμάτι της ιστορίας και των πρωταγωνιστών της, επιτρέποντάς μας να ρίξουμε μια ματιά στις πιο κρυφές τους σκέψεις, στα πιο έντονα παλλόμενα συναισθήματά τους. Η αγάπη και το μίσος, ο θαυμασμός και ο φθόνος, η πίστη και η αμφιβολία, είναι έννοιες τόσο αντίθετες αλλά στην πραγματικότητα, τόσο όμοιες. Μπορούν να ανθίσουν από την ίδια ρίζα, ακόμα και να αναπτυχθούν με τέτοιον τρόπο έτσι ώστε στο τέλος να εξελιχθούν σε κάτι διαφορετικό από αυτό που φαινόταν αρχικά. Η Λία πρέπει να παλέψει ενάντια στους δαίμονες που δεν ήξερε ότι υπήρχαν αλλά παραμόνευαν μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή ενώ η Άλις, πρέπει να παλέψει με τους δικούς της οι οποίοι και είναι πιο προσωπικοί, πηγάζουν από βαθιά μέσα της. Ενώ η πρώτη κατατρέχεται από πραγματικούς δαίμονες, η δεύτερη, που συμμάχησε πρόθυμα μαζί τους, κατατρέχεται από ακόμα πιο επικίνδυνους και σκοτεινούς που βρίσκονται στο μυαλό και την καρδιά της.
Το γνώριμο αναγεννησιακό σκηνικό της Zink ζωντανεύει ακόμα πιο φορά και πλέον είναι πιο σκοτεινό κι επικίνδυνο από ποτέ. Ο κόσμος μοιάζει να είναι κυριευμένος από σκιές που παραμονεύουν μέχρι την κατάλληλη στιγμή για να εξαπολύσουν τη δαιμονική τους ενέργεια προς πάσα κατεύθυνση. Το ταξίδι της Λία και του Ντιμίτρι στους τύμβους που θα τους αποκαλύψουν ένα από τα σημαντικότερα τμήματα της προφητείας είναι από τις καλύτερες και πιο περιγραφικές στιγμές του βιβλίου ενώ η συγγραφέας στο σύνολο του τελευταίου μέρους του έργου της, παίζει με λεπτομέρειες που δεν είχαμε ίσως παρατηρήσει αλλά και συνδέοντας άλλες μεταξύ τους έτσι ώστε το μυστήριο ξεδιαλύνει σιγά-σιγά και ο γρίφος βρίσκει τη λύση του, αποκαλύπτοντας περίτεχνα, έξυπνα κρυμμένα μυστικά που σε εντυπωσιάζουν αποδεικνύοντας πως η Zink δεν στερείται φαντασίας, έμπνευσης και λογοτεχνικής εφευρετικότητας. Όσο για το συναισθηματικό κομμάτι, αυτό που επί της ουσίας καθορίζει και καθοδηγεί τα πάντα, τα διαχειρίζεται με τρόπο μοναδικό που δεν μας κάνει απλά να συμπάσχουμε με τους πρωταγωνιστές σε σχέση με το δράμα που εκτυλίσσεται γύρω τους αλλά και με όλα όσα συναισθάνονται βαθιά μέσα τους.
Σίγουρα όταν φτάνουμε στο τέλος μιας σειράς τα συναισθήματά μας είναι ανάμεικτα. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τα δικά μου αυτή τη στιγμή, όχι γιατί το τέλος δεν με ικανοποίησε αλλά, γιατί είναι τόσο τέλειο, τόσο ηθικά δίκαιο και φορτισμένο συναισθηματικά που σε κάνει να νοσταλγείς το σύνολο της ιστορίας που σε οδήγησε σε αυτό το αποτέλεσμα, σα να θες να ξαναζήσεις τον μύθο από την αρχή, ανακαλύπτοντας τις μικρές και μεγάλες του αλήθειες, συνδυάζοντας τα κομμάτια του παζλ, βυθίζοντας το είναι σου στην απελπισία και ανακάμπτοντας από αυτή σα να ξαναγεννιέσαι μέσα από τις στάχτες σου. Γιατί πάνω απ' όλα, η ιστορία της Zink είναι μια αφήγηση σχετικά με το καθήκον μας απέναντι στα πιστεύω και τους οικείους μας, με το πεπρωμένο μας και κατά πόσο μπορούμε εμείς να το ελέγξουμε και να το κατευθύνουμε σύμφωνα με τα θέλω μας, με την συνειδητοποίηση του ποιου είμαστε πραγματικά, ωριμάζοντας και λαμβάνοντας τις αποφάσεις εκείνες που είναι πιο καθοριστικές από οποιεσδήποτε άλλες. Μια ιστορία για την αγάπη, όχι μόνο την ερωτική αλλά, την αδελφική, που όσες διαφορές κι αν υπάρχουν μέσα σε αυτήν, όσες συγκρούσεις και αντικρουόμενα συμφέροντα, δεν σταματά να υπάρχει γιατί πάντα θα υπάρχει ένας δεσμός που δεν μπορεί να κοπεί, εφόσον τον έπλεξε η μοίρα.
Βαθμολογία 10/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Michelle Zink
Μεταφραστής: Βλαμάκης Νικόλαος
Εκδόσεις: Πλατύπους
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2011
Αρ. σελίδων: 448
ISBN: 978-960-6665-77-6
14 Σχόλια:
Αχ Γιώτα μου! Από τη μέρα που μου είπες ότι το διάβασες περίμενα ανάρτησή σου!!! Και δε με απογοήτευσες καθόλου! Ζωγράφισες πάλι!!! Πραγματικά εκπληκτική η ανάλυσή σου και μαγευτική! Συγχαρητήρια!
Μπορώ να πω ότι το τρίτο βιβλίο ήταν το αγαπημένο μου από τα 3!! Εκπληκτικό τέλος από τη συγγραφέα! Μου άφησε λίγο μια γλυκόπικρη γεύση το τέλος βέβαια, αλλά πιστεύω ότι ήταν το πιο δίκαιο τέλος για την ιστορία. Οποιοδήποτε άλλο τέλος θα τη χαλούσε.
@ Ιφιγένειά μου, σ' ευχαριστώ πολύ-πολύ για τα καλά σου λόγια! Χαίρομαι που η ανάρτηση αυτή σε ικανοποίησε γιατί ήξερα ότι την περίμενες πως και πως!
Για το τέλος συμφωνώ απόλυτα! Είναι γλυκόπικρο αλλά μέσα από την πίκρα που σου αφήνει έχεις την ηθική δικαίωση ότι τα πράγματα έγιναν έτσι όπως έπρεπε ώστε να υπερνικήσει στο τέλος η αγάπη και να έρθει η λύτρωση. Και η Άλις μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να την βρει και να εξαγνιστεί!
Απλά τέλειο!Όλη η σειρά είναι καταπληκτική,αλλά το τελευταίο σκίζει!Δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου.Πέφτει πολύ ξενύχτι!Χιχιχι!
@ Εμένα μου λες! Λιγότερο από μια μέρα μου πήρε να το τελειώσω! :P
Καταπληκτικό βιβλίο και πολύ ωραία ανάλυση. Μπράβο Γιώτα.
@ Σ' ευχαριστώ Ρίτα μου!
Εσύ ακόμα δεν έχεις βάλει ανάρτηση, έτσι; Ή εγώ είμαι στραβή και δεν την είδα; :P
Η κριτική σου σε συνδοιασμό με το γεγονός ότι το τελείωσες σε μία ημέρα με έχει εξιτάρει τόσο που έχω μπει στον πειρασμό να ξεκινήσω αμέσως μετά το χάος την προφητεία. Έχεις οίστρο τελευταία; Η μία κριτική σου είναι καλύτερη από την άλλη...
Άσχετο αλλά επειδή πρέπει να γκρινιάξω λίγο, είμαι ο μοναδικός που δυσκολεύτηκε τόσο να βρει το εν λόγω (Κύκλος της Φωτιάς) βιβλίο; Σε όλα τα αντίτυπα στα περισσότερα βιβλιοπωλεία είχε τρέξει η κόλλα από το δέσιμο στην ράχη!Στα άλλα που ήταν εντάξει αυτό, το όνομα της συγγραφέα και το λογότυπο του Πλατύπους και τα λοιπά από την ράχη είχαν μετατοπίστει κατα λίγα εκατοστά στο οπισθόφυλλο και στο εξώφυλλο είχε εμφανιστεί το μισό "αυτάκι"!Τι έγινε στο τυπογραφείο;;;
(Πες μου ότι δεν είμαι ο μοναδικός που έχει τέτοια κολλήματα)
@ Και αυτό να κάνεις Γεράσιμε! Και από ντουέτο Ντιμίτρι-Λία, θα χορτάσεις, στο υπόσχομαι! ;)
Ααα... χαίρομαι που θεωρείς ότι βρίσκομαι σε οίστρο γιατί προσωπικά αισθάνομαι μια πτώση! :P
ΤΙ;;;;;;;;;
ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΑ!!! ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΦΡΙΚΑΡΕΙ ΜΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ!!!
(Είμαι πολλή ψύχραιμη όπως πάντα, έτσι;)
Δεν ξέρω γιατί συνέβη αυτό και πρώτη φορά το ακούω αλλά όπως και να 'χει, θα έπρεπε να γίνει κάτι γι' αυτό.
Γιώτα μην με παροτρύνεις και άλλο γιατί είχα σκόπο να ξεκινήσω την αγγελική σιωπή (επιτέλους ναι, ναι) και τελικά θα ξεκινήσω την προφητεία.
Όχι,όχι ειλικρινά τελευταία έχεις οίστρο! :)
Η ψυχραιμία σου μας καταπλήσει συνεχώς :Ρ
Νομίζω πως η Πλατύπους γενικά είχε προβλήματα στο τυπογραφείο. Εαν πρόσεξες το βιβλίο ανακοινώθηκε επίσημα πως θα κυκλοφορούσε 11/11 αλλά τελικά κυκλοφόρησε στις 16/11. Και ψάχνοντας βρήκα αυτό:
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.388503078809.167924.295841868809&type=3
(βλ. κάτω κάτω)
@ Αχ Γεράσιμε... με βάζεις σε μεγάλο δίλημμα! Αγαπάω "Αγγελική Σιωπή"!!! <3
Χαίρομαι να ακούω για τον οίστρο μου, ειδικά από εσάς!
Μου έλειψες πάλι... μην εξαφανίζεσαι (και εσύ και η άλλη η σκατούλα που μόνο μηνύματα στο κινητό ξέρει να στέλνει και δώρα γενεθλίων με κούριερ... χα, χα, χα... σε πειράζω κοριτσάκι μου και σ' αγαπώ και 'σένα)
Μμμ... ναι... δεν το είχα προσέξει ή δεν το θυμάμαι!
Πάντως τώρα δεν παίζει τέτοιο πρόβλημα οπότε η τάξη αποκαταστάθηκε!
Το ξέρω για αυτό το είπα ;) Στην τελική θα κάνω κλήρωση :Ρ
Το υπόσχομαι :)
@ Με εκδικήσε Γεράσιμε... άσε τα ψόφια! Χα, χα, χα!
Χα,χα,χα :Ρ
@ ;) <3
Δημοσίευση σχολίου