Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Αυτή είναι η ιστορία ενός δολοφόνου. Ενός κλεμμένου παιδιού. Μια ιστορία εκδίκησης. Θανάτου. Η ιστορία του Τεντ που μένει μαζί με την κόρη του Λόρεν και τη γάτα του Ολίβια σε ένα συνηθισμένο σπίτι στο τέλος ενός συνηθισμένου δρόμου.
Όλα τα παραπάνω είναι αλήθεια. Κι ωστόσο κάποια είναι ψέματα…
Νομίζεις ότι ξέρεις τι βρίσκεται μέσα στο τελευταίο σπίτι της οδού Νίντλες. Νομίζεις ότι έχεις ξαναδιαβάσει αυτή την ιστορία. Εδώ κάνεις λάθος.
Στο σκοτεινό δάσος στο τέλος της οδού Νίντλες κάτι είναι θαμμένο. Αλλά δεν είναι αυτό που νομίζεις…
O Τεντ ζει στις παρυφές ενός δάσους, με μόνη του συντροφιά μια επιτιμητική γάτα, την Ολίβια, και την εντεκάχρονη κόρη του, τη Λόρεν. Όταν μπερδεύεται, τις αποκαλεί και τις δυο «ψιψίνα».
Ο Τεντ ήταν ανέκαθεν παράξενος – η ανησυχία της Ολίβια όμως εντείνεται καθώς η συμπεριφορά του γίνεται όλο και πιο αλλοπρόσαλλη. Ο Τεντ φτιάχνει ψεύτικα προφίλ σε σάιτ γνωριμιών, γυρνάει σπίτι αργά με χέρια που μυρίζουν οστά και φόβο. Περνάει ολόκληρα βράδια στο δάσος, σκάβοντας. Και γιατί άνοιξε τρύπες στην πόρτα του χαλασμένου ψυγείου;
Μια μυστηριώδης γυναίκα, που πιστεύει ότι ο Τεντ είχε κάποια σχέση με την εξαφάνιση της μικρής αδελφής της πριν από πολλά χρόνια, μετακομίζει στο εγκαταλελειμμένο διπλανό σπίτι…
Όταν η Λόρεν εξαφανίζεται, οι υποψίες της Ολίβια μετατρέπονται σε τρόμο. Καθώς γίνεται φανερή η αλήθεια για την παράξενη σύνδεσή της με τη Λόρεν, η Ολίβια αρχίζει να καταλαβαίνει ότι ποτέ δεν γνώρισε στ’ αλήθεια τον Τεντ, τον άνθρωπο με τον οποίο ζει τόσα χρόνια. Όσα η Ολίβια νομίζει ότι ξέρει για τον εαυτό της και τον κόσμο ανατρέπονται, αποκαλύπτοντας μια πραγματικότητα πέρα από κάθε φαντασία. Και στο τέλος θα πρέπει να αποφασίσει αν θα πάρει ή θα σώσει μια ζωή…
Ένα λογοτεχνικό ψυχολογικό θρίλερ γεμάτο ανατροπές, και μια ενδελεχής διερεύνηση του πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η φύση του ανθρώπου για να προστατεύσει ένα παιδί απ’ τον τρόμο.

Προσωπική άποψη:
Βλέπεις ένα νέο βιβλίο, που μόλις κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία, το εξώφυλλο του οποίου έχει έντονο κόκκινο χρώμα, σαν το αίμα, μια μαύρη γάτα με απειλητικό ύφος να σε παρατηρεί και φέρει την ταυτότητα του θρίλερ. "Τι μπορεί να πάρει στραβά;", αναρωτιέσαι, και ξεκινάς να το διαβάζεις ευθύς αμέσως, χωρίς να σπαταλάς ούτε ένα λεπτό. Σίγουρα, δεδομένων όσων προανέφερα, αυτό που περιμένεις είναι μια καθόλα τρομακτική ιστορία που θα σου παγώσει το αίμα, όμως το συγκεκριμένο βιβλίο αποδεικνύεται αρκετά διαφορετικό και σίγουρα πιο περίπλοκο απ' αυτό που έχεις κατά νου, αφού είναι από τα βιβλία εκείνα που έχουν μια πολύ παράδοξη εισαγωγή και που όσο η υπόθεση προχωράει, συνειδητοποιείς πως δεν πρόκειται για μια ακόμα συνηθισμένη ιστορία τρόμου, αλλά για μια ιστορία που θέλει να του αποκαλύψει την αλήθεια της, αργά αλλά σταθερά, φτάνοντας μέχρι το τέλος της μεν, αλλά συνεχίζοντας ν' αμφιβάλλεις πως την έχει κατανοήσει απόλυτα δε.

Στο σπίτι στο τέλος της οδού Νίντλες, στις παρυφές του δάσους, ζει ένας μυστηριώδης άντρας που πίνει πολύ, μαζί με τη γεμάτη θυμό κόρη του, που βρίσκεται στη φάση της προεφηβείας και δεν της επιτρέπεται να βγαίνει έξω, και με μια εξαιρετικά θρησκευόμενη γάτα, η οποία απαγγέλει μοναδικά τη Βίβλο -οφείλουμε να της το αναγνωρίσουμε αυτό. Πολλά τα μυστικά που φαίνεται να κρύβει η οικογένεια και που ίσως να είναι πολύ πιο τρομακτικά απ' όσο φαντάζεται κανείς. Όταν, όμως, μια νέα γειτόνισσα εμφανιστεί στο διπλανό σπίτι, η οποία φαίνεται πως έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με τον πατέρα, τους οποίους είναι αποφασισμένη να κλείσει, τα μυστικά αυτά βρίσκονται κάτω από ένα πέπλο απειλής που ίσως να τα φέρει στο φως, χωρίς κανείς να μπορεί να εγγυηθεί ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτού. Γιατί, μπορεί κάποιος να κάνει πολλές υποθέσεις σχετικά με την αλήθεια, αλλά σε πολλές περιπτώσεις αυτές δεν την πλησιάζουν καν.

Αρκετοί οι αφηγητές που γνωρίζουμε κατά τη διάρκεια της εξέλιξης της ιστορίας, με τον καθέναν απ' αυτούς να μας παρουσιάζει όχι μόνο τη δικιά του οπτική της πραγματικότητας, αλλά κι ένα μέρος της αλήθειας, μέχρι αυτή να ολοκληρωθεί και ν' αποκτήσει πλήρες σχήμα στο φινάλε όλων. Ένας απ' αυτούς είναι ο Τεντ, ένας άντρας που ζει σε ένα ακατάστατο σπίτι με τη γάτα και την κόρη του Λόρεν, που είναι αρκετά σαφές πως το μυαλό του δεν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο όπως ενός φυσιολογικού ανθρώπου, χωρίς όμως να μπορούμε να είμαστε σίγουροι που οφείλεται αυτό. Γι' αυτό που νιώθουμε σίγουροι, είναι πως κάτι δεν πάει καλά μαζί του, πέραν του προφανούς. Στη συνέχεια, έχουμε την οπτική της μικρής Λόρεν, την συγκαλυμμένη κραυγή της οποίας μπορούμε ν' ακούσουμε, αλλά και της γάτας της οικογένειας, της Ολίβια, που δεν είναι ένα συνηθισμένο κατοικίδιο -ως γατομαμά μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως καμία γάτα δεν είναι συνηθισμένο κατοικίδιο-, που όχι μόνο διαθέτει τρομερό ένστικτο, αλλά κι εξαιρετική οξυδέρκεια και παρατηρητικότητα, στοιχεία που παίζουν καταλυτικό ρόλο. Τέλος, η Ντι, η αδερφή ενός νεαρού κοριτσιού που εξαφανίστηκε πριν από χρόνια και είναι πεπεισμένη πως ο Τεντ ευθύνεται γι' αυτό, αν και ποτέ δεν αποδείχτηκε. Τώρα, λοιπόν, μετακομίζοντας στο διπλανό σπίτι από εκείνον, είναι αποφασισμένη να κάνει αυτό που η αστυνομία δεν έκανε τότε.

Η Ward, σε όλη τη διάρκεια της αφήγησης, χρησιμοποιεί πολλά λογοτεχνικά τροπάρια και εικονιστική γλώσσα που παραπέμπει στην "παλιά σχολή" τρόμου, η χρήση των οποίων διόλου τυχαία δεν είναι και που στην πραγματικότητα κρύβει μέσα της κάτι περισσότερο απ' αυτό που μπορεί να διακρίνει κανείς με μια πρώτη ανάγνωση, κάτι που επιβεβαιώνεται και στο σημείωμα της ίδιας, στο τέλος του βιβλίου, το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να διαβαστεί μαζί με την υπόλοιπη ιστορία, καθώς δεν αποτελεί απλά ένα σχόλιο πάνω σε αυτήν, αλλά μια επεξήγηση όλων εκείνων που, όπως προανέφερα, ίσως να μην έχετε κατανοήσει απόλυτα ως τότε. Μα πάνω απ' όλα, το σημείωμα αυτό λειτουργεί ως ένα μέσο, ώστε ο αναγνώστης να καταρρίψει δεδομένα και πολύ περισσότερο, να διαλύσει αντιλήψεις που έχουν πολύ βαθιές ρίζες, στο παρελθόν και όχι μόνο, αναγνωρίζοντας πως τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται, ούτε ακολουθούν συγκεκριμένη συλλογική πορεία, δίνοντας άλλη διάσταση στην άποψη πως όλοι κρύβουμε ένα τέρας μέσα μας.

"Το τελευταίο σπίτι της οδού Νίντλες" είναι μια καθηλωτική ιστορία, που μπορεί να χρειάζεσαι λίγο χρόνο προκειμένου να μπεις στον ρυθμό της και να την ακολουθήσεις, αλλά από τη στιγμή που θα συμβεί αυτό, δεν μπορείς να την αφήσεις από τα χέρια σου. Θα το χαρακτήριζα ως ένα αντι-θρίλερ με δυσαρμονική ατμόσφαιρα, όπου τα όρια του πραγματικού και του φανταστικού περιπλέκονται, έτσι ώστε δεν μπορείς εύκολα να διαχωρίσεις το αληθινό από το εικονικό. Δεν ξέρω αν μπορώ να χαρακτηρίσω ως ανατρεπτικό, σίγουρα, όμως, έχει να σου προσφέρει πολλές εκπλήξεις και να σε οδηγήσει σε πολύ σκοτεινά κι ευαίσθητα μονοπάτια, ειδικά σε ό,τι αφορά το κομμάτι της παιδικής κακοποίησης, το οποίο αποτυπώνεται με έναν τρόπο αρκετά σκληρό, ωμό και βίαιο, σε αρκετά σημεία της αφήγησης. Ίσως κάποιες στιγμές να σε κάνει να νιώσεις ακόμα και άβολα, ωστόσο, στις τρομακτικές λεπτομέρειες αυτού, βρίσκεται και η τρομακτική αλήθεια μιας πραγματικότητας που πολλές φορές δεν βλέπουμε, ή επιλέγουμε να μην την δούμε. Όπως και να 'χει, έχουμε να κάνουμε με ένα βιβλίο με πολύ ιδιαίτερη ταυτότητα, πολύ ξεχωριστή προσέγγιση, το οποίο προσφέρει τροφή για σκέψη, εκτός από ανατριχίλες, και ανοίγει πολλά θέματα προς συζήτηση.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Catriona Ward
Μεταφραστής: Καλοφωλιάς Αλέξης
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2022
Αρ. σελίδων: 408
ISBN: 978-618-03-2843-1