"Ματωμένη πεταλούδα" της Martta Kaukonen
Όποιος σκάβει τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής θα βρεθεί αντιμέτωπος με το Κακό.
Η σταρ θεραπεύτρια Κλαρίσα Βίρτανεν έχει αντιμετωπίσει πολλά δύσκολα περιστατικά στο παρελθόν. Όταν δέχεται στο γραφείο της την Ίρα, μια ψυχικά τραυματισμένη νεαρή κοπέλα η οποία ίσα που μπορεί να ψελλίσει κάποιες λέξεις, σημαίνει συναγερμός μέσα της. Το κορίτσι φαίνεται ότι πρόκειται να κάνει κακό στον εαυτό του. Πρέπει να την αποτρέψει με κάθε τρόπο. Δεν επιτρέπεται άλλωστε να χάσει μία από τις ασθενείς της. Γιατί αυτό θα κατέστρεφε τη φαινομενικά τέλεια ζωή της. Ωστόσο δε γνωρίζει ότι η Ίρα την επέλεξε για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο…
Ένα κορυφαίο ψυχολογικό θρίλερ: κάθε φορά που νομίζεις ότι μπορείς να προβλέψεις την εξέλιξή του σε περιμένει ακόμα μια ανατροπή.
Όποιος σκάβει τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής θα βρεθεί αντιμέτωπος με το Κακό.
Η σταρ θεραπεύτρια Κλαρίσα Βίρτανεν έχει αντιμετωπίσει πολλά δύσκολα περιστατικά στο παρελθόν. Όταν δέχεται στο γραφείο της την Ίρα, μια ψυχικά τραυματισμένη νεαρή κοπέλα η οποία ίσα που μπορεί να ψελλίσει κάποιες λέξεις, σημαίνει συναγερμός μέσα της. Το κορίτσι φαίνεται ότι πρόκειται να κάνει κακό στον εαυτό του. Πρέπει να την αποτρέψει με κάθε τρόπο. Δεν επιτρέπεται άλλωστε να χάσει μία από τις ασθενείς της. Γιατί αυτό θα κατέστρεφε τη φαινομενικά τέλεια ζωή της. Ωστόσο δε γνωρίζει ότι η Ίρα την επέλεξε για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο…
Ένα κορυφαίο ψυχολογικό θρίλερ: κάθε φορά που νομίζεις ότι μπορείς να προβλέψεις την εξέλιξή του σε περιμένει ακόμα μια ανατροπή.
"Ιστορίες χωρίς εξώφυλλο"
Κρατάς στα χέρια σου ένα βιβλίο «χωρίς εξώφυλλο». Ένα βιβλίο διαφορετικό απ’ όσα έχεις διαβάσει έως τώρα.
Κρατάς στα χέρια σου αληθινές ιστορίες. Ιστορίες χωρίς φίλτρο, χωρίς παρέμβαση. Ιστορίες προσωπικές, που μας διηγήθηκαν άνθρωποι οι οποίοι συμμετείχαν στην ενέργεια Μαζί για έναν κόσμο «χωρίς εξώφυλλα».
Ιστορίες που δίνουν δύναμη, στηρίζουν, αγκαλιάζουν και αποδεικνύουν πως είμαστε πολύ περισσότερα από μια «εντύπωση», ένα «εξώφυλλο».
Ιστορίες που μπορεί να υπογράφηκαν με ψευδώνυμα, το περιεχόμενό τους όμως είναι απολύτως αληθινό. Μερικά από τα ψευδώνυμα θα τα βρεις και στο εξώφυλλο του βιβλίου αυτού.
Και να θυμάσαι… Όλοι μας αξίζουμε να μας αγαπούν και να μας αποδέχονται γι’ αυτό που πραγματικά είμαστε. Όχι μόνο γι’ αυτό που «δείχνουμε».
Κρατάς στα χέρια σου ένα βιβλίο «χωρίς εξώφυλλο». Ένα βιβλίο διαφορετικό απ’ όσα έχεις διαβάσει έως τώρα.
Κρατάς στα χέρια σου αληθινές ιστορίες. Ιστορίες χωρίς φίλτρο, χωρίς παρέμβαση. Ιστορίες προσωπικές, που μας διηγήθηκαν άνθρωποι οι οποίοι συμμετείχαν στην ενέργεια Μαζί για έναν κόσμο «χωρίς εξώφυλλα».
Ιστορίες που δίνουν δύναμη, στηρίζουν, αγκαλιάζουν και αποδεικνύουν πως είμαστε πολύ περισσότερα από μια «εντύπωση», ένα «εξώφυλλο».
Ιστορίες που μπορεί να υπογράφηκαν με ψευδώνυμα, το περιεχόμενό τους όμως είναι απολύτως αληθινό. Μερικά από τα ψευδώνυμα θα τα βρεις και στο εξώφυλλο του βιβλίου αυτού.
Και να θυμάσαι… Όλοι μας αξίζουμε να μας αγαπούν και να μας αποδέχονται γι’ αυτό που πραγματικά είμαστε. Όχι μόνο γι’ αυτό που «δείχνουμε».
"Όλα τα συντρίμμια" του John Boyne
Η Γκρέτελ Φέρνσμπι είναι ενενήντα ενός ετών και ζει στο Λονδίνο εδώ και δεκαετίες. Έχει μια άνετη, ήσυχη ζωή, παρά το σκοτεινό και πολυτάραχο παρελθόν της. Δε μιλάει για τη διαφυγή της από τη Γερμανία, πάνω από εβδομήντα χρόνια πριν· δε μιλάει για τα μεταπολεμικά χρόνια που πέρασε στη Γαλλία, με τη μητέρα της, μα κυρίως δε μιλάει για τον πατέρα της, τον διοικητή του πιο διαβόητου στρατοπέδου συγκέντρωσης.
Κι έπειτα, μετακομίζει στο διαμέρισμα κάτω από το δικό της μια νέα οικογένεια. Παρόλο δεν το επιδιώκει, η Γκρέτελ αναπτύσσει μια φιλία με το αγοράκι τους, τον Χένρι, και, ένα βράδυ, γίνεται μάρτυρας ενός βίαιου τσακωμού ανάμεσα στη μητέρα του και στον δεσποτικό πατέρα του.
Η Γκρέτελ βρίσκεται αντιμέτωπη με την ευκαιρία να ελευθερωθεί από την ενοχή, τη θλίψη και τις τύψεις της, και να δράσει προκειμένου να σώσει ένα αγοράκι – για δεύτερη φορά στη ζωή της. Για να το κάνει αυτό, όμως, θα αναγκαστεί να φανερώσει στον κόσμο την πραγματική της ταυτότητα. Θα καταφέρει να κάνει διαφορετική επιλογή αυτή τη φορά, όποιο κι αν είναι το κόστος για την ίδια;
"Σχεδόν λευκή" της Ιφιγένειας Τέκου
ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ 1936. Όταν η μητέρα της εννιάχρονης Μπάι πεθαίνει ξαφνικά, τα πάντα στη ζωή της ανατρέπονται και τα όνειρά της διαλύονται. Μοναδική της συντροφιά καθώς μεγαλώνει, η φίλη της, Νοματέμπα, δημιούργημα της φαντασίας και της απελπισίας της. Μαζί της αντιμετωπίζει τις προκλήσεις που προκύπτουν πολεμώντας το απαρτχάιντ, τις κοινωνικές ανισότητες και τις φυλετικές διακρίσεις και χαράζει μια δύσκολη πορεία διεκδικώντας μια θέση στη ζωή και στον έρωτα.
Αρκετά χρόνια αργότερα, στην πόλη Σάρπβιλ, γεννιέται η Ελπίδα, καρπός ενός μεγάλου, αλλά καταδικασμένου έρωτα. Η συνειδητοποίηση της διαφορετικότητάς της, μια και δεν είναι μαύρη, όπως η μητέρα της, αλλά... σχεδόν λευκή, τη σπρώχνει να αναζητήσει τον Λημνιό πατέρα της στη γειτονική Μοζαμβίκη.
Σε μια χώρα που σπαράζεται από τον πόλεμο προκειμένου να απαλλαγεί από τους Πορτογάλους αποικιοκράτες, ο δρόμος της Ελπίδας συναντιέται με αυτόν του Τομάς, ενός Πορτογάλου συγγραφέα και επαναστάτη. Οι δυο τους περνούν διά πυρός και σιδήρου ελπίζοντας να παραμείνουν ζωντανοί, ελεύθεροι και μαζί.
Μια συγκλονιστική ιστορία δύναμης και θάρρους για τους αγώνες των ανθρώπων που πάλεψαν να αλλάξουν τον κόσμο.
"Όσα κατάφεραν ν' ανθίσουν" της Μαρίας Στεφάνου
Τελικά μετά από τόσες χαρές και τόσες λύπες, τόσα όμορφα και τόσα άσχημα, τόσα σκαμπανεβάσματα στον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο και τις προτεραιότητες που θέτουμε, τι αφήνουμε πίσω μας; Ποια μικρή αλλαγή μπορεί να φέρει το πέρασμά μας από τον μικροσκοπικό μας πλανήτη, που στεγάζει αδιαμαρτύρητα τις ταραχώδεις ζωές μας;
Η Μαρίνα αφηγείται την ιστορία της ένα απομεσήμερο, που μια πρόωρη βροχή έφερε σκοτάδι στην πόλη. Πίσω στο νησί, ένας κύκλος που δε λέει να κλείσει την κρατά δέσμια, ενώ γύρω της χορεύουν ο χώρος και ο χρόνος, γυρίζοντας ξανά και ξανά στο ίδιο σημείο. Η αμυγδαλιά στον κήπο του πατρικού της που μένει στέρεη, σαν να ’ναι το κέντρο εκείνου του κύκλου, το κέντρο ενός δικού της σύμπαντος, ανθίζει τον χειμώνα και μαραίνεται αντιδραστικά το καλοκαίρι.
Από τα παιδικά τραύματα μέχρι τη δύσκολη ενηλικίωση, από τη Χούντα μέχρι την ανατολή της νέας χιλιετίας, από τη Σύμη μέχρι την ελληνική πρωτεύουσα, κάθε σχέση και κάθε συναίσθημα θα δοκιμαστούν υπό αντίξοες συνθήκες. Θα βιώσουν αποστάσεις, απώλειες και βαρυχειμωνιές.
Κι ό,τι καταφέρει ν’ ανθίσει τον Γενάρη, ξέρεις ότι θ’ ανθίζει πάντα…
Η Γκρέτελ Φέρνσμπι είναι ενενήντα ενός ετών και ζει στο Λονδίνο εδώ και δεκαετίες. Έχει μια άνετη, ήσυχη ζωή, παρά το σκοτεινό και πολυτάραχο παρελθόν της. Δε μιλάει για τη διαφυγή της από τη Γερμανία, πάνω από εβδομήντα χρόνια πριν· δε μιλάει για τα μεταπολεμικά χρόνια που πέρασε στη Γαλλία, με τη μητέρα της, μα κυρίως δε μιλάει για τον πατέρα της, τον διοικητή του πιο διαβόητου στρατοπέδου συγκέντρωσης.
Κι έπειτα, μετακομίζει στο διαμέρισμα κάτω από το δικό της μια νέα οικογένεια. Παρόλο δεν το επιδιώκει, η Γκρέτελ αναπτύσσει μια φιλία με το αγοράκι τους, τον Χένρι, και, ένα βράδυ, γίνεται μάρτυρας ενός βίαιου τσακωμού ανάμεσα στη μητέρα του και στον δεσποτικό πατέρα του.
Η Γκρέτελ βρίσκεται αντιμέτωπη με την ευκαιρία να ελευθερωθεί από την ενοχή, τη θλίψη και τις τύψεις της, και να δράσει προκειμένου να σώσει ένα αγοράκι – για δεύτερη φορά στη ζωή της. Για να το κάνει αυτό, όμως, θα αναγκαστεί να φανερώσει στον κόσμο την πραγματική της ταυτότητα. Θα καταφέρει να κάνει διαφορετική επιλογή αυτή τη φορά, όποιο κι αν είναι το κόστος για την ίδια;
"Σχεδόν λευκή" της Ιφιγένειας Τέκου
ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ 1936. Όταν η μητέρα της εννιάχρονης Μπάι πεθαίνει ξαφνικά, τα πάντα στη ζωή της ανατρέπονται και τα όνειρά της διαλύονται. Μοναδική της συντροφιά καθώς μεγαλώνει, η φίλη της, Νοματέμπα, δημιούργημα της φαντασίας και της απελπισίας της. Μαζί της αντιμετωπίζει τις προκλήσεις που προκύπτουν πολεμώντας το απαρτχάιντ, τις κοινωνικές ανισότητες και τις φυλετικές διακρίσεις και χαράζει μια δύσκολη πορεία διεκδικώντας μια θέση στη ζωή και στον έρωτα.
Αρκετά χρόνια αργότερα, στην πόλη Σάρπβιλ, γεννιέται η Ελπίδα, καρπός ενός μεγάλου, αλλά καταδικασμένου έρωτα. Η συνειδητοποίηση της διαφορετικότητάς της, μια και δεν είναι μαύρη, όπως η μητέρα της, αλλά... σχεδόν λευκή, τη σπρώχνει να αναζητήσει τον Λημνιό πατέρα της στη γειτονική Μοζαμβίκη.
Σε μια χώρα που σπαράζεται από τον πόλεμο προκειμένου να απαλλαγεί από τους Πορτογάλους αποικιοκράτες, ο δρόμος της Ελπίδας συναντιέται με αυτόν του Τομάς, ενός Πορτογάλου συγγραφέα και επαναστάτη. Οι δυο τους περνούν διά πυρός και σιδήρου ελπίζοντας να παραμείνουν ζωντανοί, ελεύθεροι και μαζί.
Μια συγκλονιστική ιστορία δύναμης και θάρρους για τους αγώνες των ανθρώπων που πάλεψαν να αλλάξουν τον κόσμο.
"Όσα κατάφεραν ν' ανθίσουν" της Μαρίας Στεφάνου
Τελικά μετά από τόσες χαρές και τόσες λύπες, τόσα όμορφα και τόσα άσχημα, τόσα σκαμπανεβάσματα στον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο και τις προτεραιότητες που θέτουμε, τι αφήνουμε πίσω μας; Ποια μικρή αλλαγή μπορεί να φέρει το πέρασμά μας από τον μικροσκοπικό μας πλανήτη, που στεγάζει αδιαμαρτύρητα τις ταραχώδεις ζωές μας;
Η Μαρίνα αφηγείται την ιστορία της ένα απομεσήμερο, που μια πρόωρη βροχή έφερε σκοτάδι στην πόλη. Πίσω στο νησί, ένας κύκλος που δε λέει να κλείσει την κρατά δέσμια, ενώ γύρω της χορεύουν ο χώρος και ο χρόνος, γυρίζοντας ξανά και ξανά στο ίδιο σημείο. Η αμυγδαλιά στον κήπο του πατρικού της που μένει στέρεη, σαν να ’ναι το κέντρο εκείνου του κύκλου, το κέντρο ενός δικού της σύμπαντος, ανθίζει τον χειμώνα και μαραίνεται αντιδραστικά το καλοκαίρι.
Από τα παιδικά τραύματα μέχρι τη δύσκολη ενηλικίωση, από τη Χούντα μέχρι την ανατολή της νέας χιλιετίας, από τη Σύμη μέχρι την ελληνική πρωτεύουσα, κάθε σχέση και κάθε συναίσθημα θα δοκιμαστούν υπό αντίξοες συνθήκες. Θα βιώσουν αποστάσεις, απώλειες και βαρυχειμωνιές.
Κι ό,τι καταφέρει ν’ ανθίσει τον Γενάρη, ξέρεις ότι θ’ ανθίζει πάντα…
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου