Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η Φράνι Στόουν ανέκαθεν ήταν ικανή να αγαπήσει αλλά ανίκανη να μείνει. Αφήνοντας πίσω της τα πάντα εκτός από τον ερευνητικό εξοπλισμό της, φτάνει στη Γροιλανδία με έναν και μοναδικό σκοπό: να ακολουθήσει τα τελευταία αρκτικά γλαρόνια που έχουν απομείνει στον κόσμο, στην τελευταία τους, ίσως, αποδημία στην Ανταρκτική. Η Φράνι πείθει το πλήρωμα ενός αλιευτικού σκάφους να την πάρει μαζί του και έτσι σαλπάρουν ενώ απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τη στεριά και την ασφάλεια. Καθώς όμως η ιστορία της Φράνι αρχίζει να ξετυλίγεται –ένας παθιασμένος έρωτας, μια απούσα οικογένεια, ένα ολέθριο έγκλημα– γίνεται ξεκάθαρο ότι κυνηγάει πολλά περισσότερα από τα πουλιά. Όταν τα σκοτεινά μυστικά της Φράνι αποκαλύπτονται, θα κληθεί να αποφασίσει τι είναι διατεθειμένη να ρισκάρει για μια ακόμα ευκαιρία εξιλέωσης.
Επικό και βαθύ, σπαρακτικό και λυτρωτικό, το Πριν χαθούν τα πουλιά είναι μια ωδή στους άγριους τόπους και σε έναν κόσμο που χάνεται, αλλά και μια ιστορία για τη δυνατότητα της ελπίδας ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, που κόβει την ανάσα.

Προσωπική άποψη:
Η Αυστραλή συγγραφέας Charlotte McConaghy, που οι αναγνώστες του fantasy, του δυστοπικού και του ρομαντικού paranormal πιθανότατα να τη γνωρίζετε από σειρές βιβλίων της όπως τα "The Chronicles of Kaya" ή "The cure" -τα οποία και προτείνω ανεπιφύλακτα-, έφτασε να κάνει την εμφάνισή της και στα ελληνικά λογοτεχνικά δρώμενα, με τις εκδόσεις Μεταίχμιο να φέρνουν στα χέρια μας το τελευταίο της βιβλίο, "Πριν χαθούν τα πουλιά", που δεν είναι απλά πολύ διαφορετικό απ' ό,τι η ίδια έχει υπογράψει μέχρι σήμερα, αλλά που σαφέστατα αποτελεί την πιο ώριμη δουλειά της, ακροβατώντας ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι της ίδιας της ζωής και των ανθρώπων.

Πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας είναι η Φράνι Στόουν, μια γυναίκα που φέρει μαζί της το φορτίο ενός δύσκολου παρελθόντος που την έχει γεμίσει ψυχικές πληγές και σύνδρομα τα οποία αδυνατεί ν' αποβάλλει όσο κι αν το έχει προσπαθήσει. Ακόμα κι όταν πιστεύει πως τα έχει καταφέρει, τα μυστικά και οι μνήμες του παρελθόντος της βγαίνουν στην επιφάνεια, δραπετεύοντας από το σεντούκι της συνείδησής της, που μάταια έχει προσπαθήσει να το σφραγίσει, έχοντας ως μοναδική της διέξοδο την φυγή. Γιατί έτσι είναι καμωμένη η Φράνι, να αναζητά την προσωπική της διέξοδο μέσω της περιπέτειας, των νέων εμπειριών, της περιπλάνησης, ταξιδεύοντας συνεχώς σε νέους τόπους, όπου η φύση και τα ζώα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι τους.

Η Φράνι, λοιπόν, είναι ικανή να αγαπήσει, βαθιά, ειλικρινά, απόλυτα, όμως δεν είναι εξίσου ικανή να μείνει σε ένα μέρος, να ριζώσει εκεί και να ξεκινήσει μια νέα, σταθερή ζωή. Και κάπως έτσι, αποφασισμένη ν' ακολουθήσει ένα σμήνος αρκτικά γλαρόνια, που φημολογείται πως είναι το τελευταίο εναπομείναντα στον κόσμο, στο κατά πάσα πιθανότητα τελευταίο τους αποδημητικό ταξίδι, θα ξεκινήσει ένα ταξίδι από τη Γροιλανδία μέχρι την Ανταρκτική, με ένα αλιευτικό σκάφος το πλήρωμα του οποίου θα δεχθεί να την βοηθήσει. Ενώ όμως διασχίζουν τον Ατλαντικό Ωκεανό, με την στεριά και την ασφάλεια που αυτή προσφέρει ν' απομακρύνεται όλο και περισσότερο, η Φράνι έρχεται αντιμέτωπη με δύο πράγματα. Με τα μυστικά από το παρελθόν της που έρχονται σταδιακά στο φως και θα την οδηγήσουν σε μεγάλες συγκρούσεις με αμφίβολα αποτελέσματα, αλλά και με την τελικά απόφαση που πρέπει να πάρει ως προς το τι είναι διατεθειμένη να κάνει, μα και να ρισκάρει, προκειμένου να φτάσει στην εξιλέωση που τόσο πολύ έχει ανάγκη.

Η αφήγηση της ιστορίας γίνεται από την ίδια τη Φράνι, πράγμα που την κάνει να έχει μια καθαρά προσωπική ταυτότητα, μα και μια πιο εξομολογητική διάθεση. Ουσιαστικά, είναι σαν η ηρωίδα να μας κάνει κοινωνούς των μυστικών της και των αναμνήσεών της, και τελικά της προσωπικής της αλήθειας και ανάγκης που είναι και αυτές που τη βασανίζουν περισσότερο. Και όσα περισσότερα μας αποκαλύπτει για το σκοτεινό παρελθόν της, τόσο περισσότερο σοκαριζόμαστε και διχαζόμαστε βαθιά μέσα μας, ψάχνοντας να βρούμε τις απαντήσεις εκείνες που θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα την ίδια, τα κίνητρά της, τις αποφάσεις και τις πράξεις της, πράγμα το οποίο και επιτυγχάνεται τελικά, βήμα το βήμα, στιγμή τη στιγμή, αποκάλυψη την αποκάλυψη.

Σαφέστατα, η Φράνι είναι μια εξαιρετικά μυστηριώδης παρουσία που μας γεννά δεκάδες ερωτηματικά, όμως την ίδια στιγμή είναι από τις ηρωίδες εκείνες που κερδίζουν αβίαστα τη συμπάθειά σου και που θες ν' ανακαλύψεις ακόμα περισσότερα για εκείνη. Είναι γοητευτική, αινιγματική, παράξενη και μοναδική, δίνοντάς μας τον χρόνο να έρθουμε πιο κοντά της, να την γνωρίσουμε, να κοιτάξουμε βαθιά μέσα στην ψυχή της και έτσι, όταν μυστικά της αρχίσουν να έρχονται στο φως, να είμαστε πιο έτοιμοι να τα αντιμετωπίσουμε, να τα διαχειριστούμε, να τα καταλάβουμε, μα πάνω απ' όλα να κατανοήσουμε την αλήθεια πίσω από την ίδια τους την ύπαρξη και κατ' επέκτασιν την ύπαρξη της ίδιας της Φράνι.

Η McConaghy, αφήνοντας πίσω της τον παλιό συγγραφικό της εαυτό, αλλά κρατώντας την ίδια στιγμή τα καλύτερα στοιχεία αυτού, με λόγο απλό, χωρίς τάσεις εντυπωσιασμού, αλλά με έναν λυρισμό όσον αφορά τα περιγραφικό σκέλη που έχουν να κάνουν με τη φύση, τα ζώα, την άγρια ομορφιά που αποτυπώνεται στο χαρτί με ένα κράμα ρεαλισμού και μαγείας, πλημμυρισμένο από ευαισθησία και τρυφερότητα, δημιουργεί ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που ξεχωρίζει τόσο για τα μηνύματα που θέλει να περάσει -τόσο όσον αφορά τα περιβαλλοντικά προβλήματα που οδηγούν στην καταστροφή της φύσης και των ζώντων οργανισμών της, και τον αντίκτυπο που έχουν όλα αυτά σε 'μας, στον κόσμο, στην ίδια τη ζωή, όσο και τα ζητήματα που αφορούν τους δεσμούς της οικογένειας και που αποτυπώνονται μέσα από εκείνη της Φράνι-, όσο και για την αισθητική του προσέγγιση.

Όπως προανέφερα, η Φράνι δεν μπορεί να μείνει κάπου, όχι γιατί πραγματικά δεν το θέλει, αλλά γιατί δεν μπορεί να βρει το μέρος εκείνο που ανήκει, κάτι που έχει τις ρίζες του μέσα στον πυρήνα της ίδιας της τής οικογένειας -γιατί όταν απουσιάζει η αίσθηση της αγάπης, δεν μπορούν να δημιουργηθούν δεσμοί, κι όταν δεν μπορείς με κάτι να δεθείς, δεν υπάρχει τίποτα να σε κρατάει κοντά του. Τίποτα, εκτός ίσως από τις σκοτεινές εκείνες μνήμες που σε αιχμαλωτίζουν με αόρατα δεσμά απ' τα οποία δεν μπορείς ν' απαλλαγείς παρά μονάχα αν αποφασίσεις ν' αντιμετωπίσεις κατάματα όσα σε πληγώνουν, όσα χαράκωσαν το μέσα σου, όσο επίπονα και δύσκολα κι αν είναι. Το "Πριν χαθούν τα πουλιά" είναι ένα βαθιά συγκινητικό ανθρώπινο δράμα, μια ωδή στην άγρια φύση και στους τόπους εκείνους που σβήνουν κάτω απ' το βάρος των λάθος επιλογών μας, μια ιστορία που προσφέρει τροφή για σκέψη και βαθύ προβληματισμό.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Charlotte McConaghy
Μεταφραστής: Παπαμιχαήλ Κλαίρη
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2021
Αρ. σελίδων: 392
ISBN: 978-618-03-2067-1